دل رحیمت کی عزم صلح دارد؟

چقدر باید تاب بخوریم تا زنجیر تاب پاره شه پرت شیم یه مرحله بالا تر؟ از کجا معلوم اصلا سقوط نکنیم؟

میدونی. دلم هوای اون نقطه از زمانو کرده که رو شنای ساحل ، در یک موقعیت جغرافیایی که خیلی دقیق انتخاب شده؛ تلعلع نوری درحال افول اما قابل ستایش، از مردمک دو روح مجزا اما یکی شده، نفوذ کنه به عمق عدسی و رد شه برسه به شبکیه. دو مغز پیچیده از جنس سیاره ای دیگه تحلیل کنه در اون نقطه خورشید داره از دید ما پنهون میشه تا صبح رو واسه اون وری ها روشن کنه.

تا اون روز؛

باید از سفر لذت برد.

چند ثانیه بیشتر از اذان صبح نگذشته.

Goftam ghame to daram