تو شرایطی که استرس داری و تحت فشاری، اگه حواست به خودت نباشه این فشار به حدی میرسه که میتونه مریضت کنه روحی روانی. هرچند مقطعی، اما باعث میشه اون برهه رو خراب کنی.
تمام کابوس هایی که مدت هاست بهشون فکر نکردی و ازشون در امان بودی، یهو یادشون میاد خیلی وقته بهشون محل ندادی و برات جلب توجه میکنن. بدیش اینجاست که تو هم آن چنان باهاشون خو میگیری که انگار جزئی از وجودتن. چون هستن! بله، جزئی از ترس ها و نقطه ضعف هاتن.
این فکرا به کنار؛ مثلا یهو میبینی بیشتر از همیشه خوابت میاد. میبین که اییی وااای از استرس و ازدیاد قهوه فشارت انقدر رفته بالا که سرتو داره میتره. بعد یهو با بقیه هم دعوات میشه تازه. از زمین و زمان ناراحت میشی. افسرده میشی.
تو همچین برهه هایی یه آدم برنده، مغزش به بدنش میفهمونه که رئیس کیه. احساسشو، ترساشو میریزه دور از جنس سنگ میشه.
حالا تصمیم با توه. میخوای برنده باشی یا برنده ؟! تو راهی جز برنده شدن نداری.
درباره این سایت