مرد ها خیلی گناه دارند. جدای از نگاه فمنیستی ام به این جامعه ی مردسالار، بر این عقیده ام که به خود مرد ها هم خیلی آسیب میزند این جامعه. آنجا که دیدم مرد ها احساساتشان را تنها به دو شکل بروز میدهند: یا اصلا بروز نمیدهند، یا فقط عصبانی میشوند. آنها حتی وقتی غمگین میشوند یا میترسند، فقط عصبانی میشوند. مرد ها حتی در خفا هم نمیتوانند گریه کنند چون احتمالا فکر میکنند آبرویشان پیش خودشان میرود.
یک سری زن ها هم هستند که کلا برداشتشان از فمنیسم اشتباه است و فکر میکنند مرد ها نوکرشان هستند. آن دسته زن ها خیلی حال به هم زن هستند. آخر ادم چقدر باید جاهل باشد. مثلا یک بار یکی میگفت شوهرم باید خرجم را بدهد من چرا باید به خودم زحمت بدهم کار کنم. اصلا نمیدانم هدف اینطور آدم ها از زندگی چیست. چقدر تباه اند. یا اصلا مهریه گرفتن به نظرم یکی از کریح ترین اتفاقاتی است که در دنیا می‌افتد.
مرد ها کلا خیلی گناه دارند در جوامع مردسالار. هرچند که انقدر به زن ها بی احترامی میشود و خرد میشوند که با خودم میگویم اصلا به درک حقشان است. اما چه حرف مسخره ای.
مرد ها خیلی ساده اند و وقتی که پدر باشند گوگولی تر از هر موجود دیگری هستند. آنها همیشه با احساسات زن ها کلی گیج میشوند و حتی به راحتی میتوان آنها را بازی داد.
مرد های خوب در این جامعه کم نیستند هرچند آن چیزی که در جامعه دیدم این است که غالبا خیلی وحشی و زبان نفهم هستند. به نظرم فمنیست مرد ها را هم باید از مردسالاری نجات دهد و آنها را از خوی حیوانی مذکر بودن دور کند.
دلم میسوزد خیلی وقت ها برای مرد هایی که دور و برم میبینم.
پدر من را ببخش که انقدر بدخلقی میکنم با تو.
درباره این سایت